Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku (zgodnie z art. 39 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku). W momencie gdy weszła w życie ustawa z dnia 11 maja 2012 roku związana z wydłużeniem wieku emerytalnego powstała wątpliwość co do zastosowania zmienionych przepisów co do osób objętych ochroną przedemerytalną w momencie wprowadzenia zmiany.

Jednak ochrona przedemerytalna została po prostu przedłużona i w tej chwili obejmuje osoby zatrudnione w wieku od 63 do 67 lat. To cenny program, który chroni osoby o bodajże najcięższej sytuacji na rynku pracy. Pomimo powołania do życia jeszcze innych programów dla bezrobotnych 50+ ich sytuacja na rynku pracy należy do najtrudniejszych, podobnie jak młodzieży zaraz po szkole, która nie posiada wykształcenia.

Utrata pracy tuż przed emeryturą praktycznie skazywałaby tego pracownika, na życie bez dochodu, aż do emerytury (z wyłączeniem okresu pobierania zasiłku), co wydatnie przyczyniłoby się do obniżenia również jego późniejszego świadczenia emerytalnego.

Dlatego ochrona przedemerytalna jest jedną z najbardziej istotnych w polskim kodeksie pracy. Jednakże ochrona ta nie jest bezwzględna i nie dotyczy to tylko zwolnienia dyscyplinarnego, ale i sytuacji gdy zakład pracy i jego majątek znajduje się najpierw w stanie upadłości, a potem likwidacji. Należy podkreślić również fakt, że w okresie ochrony, pracodawca ma prawo zlikwidować stanowisko pracy osoby objętej ochroną i zmienić jej zakres obowiązków, łącznie z możliwością obniżenia otrzymywanego wynagrodzenia (w większości przypadków osoba ma jednak prawo do dodatku wyrównawczego).

Więcej o tym temacie możecie poczytać na stronie http://prawo.rp.pl/artykul/56564,661269-Wypowiedzenie-zmieniajace-i-dodatek-w-wieku-przedemerytalnym.html